Bert en Bart

Ik heb laatst samen met mijn dochters wat stukjes op deze site zitten lezen. Ze vonden het gek, en soms een beetje gênant, wat ik zoal over ze schrijf. Maar vooral vonden ze het grappig. En, ja natuurlijk, herkenbaar.

Vooral het stukje Lief zijn was een groot succes. Ik geloof dat ze het wel geruststellend vinden dat ik, ondanks dat ik heel slecht tegen hun geruzie kan, toch ook niet geloof in het verplicht “lief zijn”. Mijn oudste reageerde met: “Dat is precies zoals met die schilderijen in dat boek van Bert en Bart!” En inderdaad, ineens valt alles op z’n plek! Bert en Bart Redden de Wereld (“Nu met extra aliens!”) was jarenlang mijn favoriete boek om voor te lezen. Maar nu mijn dochters allebei zelf lezen en niet meer zo vaak voorgelezen willen worden, is het een beetje naar de achtergrond verschoven. Maar voor dit stukje stof ik hem graag even af, want het blijft een fantastisch boek.

Mijn lievelingsscène, waar mijn dochter het ook over had, sluit perfect aan bij mijn stukje over lief zijn. De moeder van Bert en Bart, Viola, vindt dat haar zonen te veel agressieve spelletjes spelen. Om dit tegen te gaan geeft ze ze de opdracht om een schilderij te maken met elfjes. Bert en Bart gaan direct aan de slag.

Het resultaat: het schilderij van Bert: Elfenexplosie. En dat van Bart: De wraak van de zombie-elfjes.

Dat dus.

Dat mijn kinderen ondertussen prima weten hoe gewenst gedrag eruit ziet, bleek toen ik laatst een kijkje ging nemen op hun “geheime” zolderkamer bij opa en oma (alleen toegankelijk voor mensen met toestemming). Daar hing het bordje dat bovenaan dit stukje staat.

Ik vraag me af hoe lang ze dat gaan volhouden.