Ik lig op water
Twee maanden geleden gingen mijn man en ik samen naar de sauna. De meiden hebben dagenlang gezeurd of ze mee mochten. Eh nee. Natuurlijk niet.
Maar in de sauna was ook een moeder met een dochter van ongeveer 10. Ze zagen er heel gezellig en vredig en samen uit. Zo wil ik ook zijn met m’n dochters als ze wat ouder zijn. Maar ja, dan moet je een keer beginnen.
Dus waarom niet deze herfstvakantie als we in een Landal-huisje zitten met een sauna-complex waar kinderen mee naartoe mogen?
We maakten ons wel een beetje zorgen. Ik zou het heel vervelend vinden om de sauna-ervaring van andere mensen te verpesten. Dus een week van tevoren, een dag van tevoren, een uur van tevoren en 5 minuten van tevoren hebben we onze kinderen nadrukkelijk uitgelegd hoe ze zich horen te gedragen. Niet rennen, niet gillen, rustig en kalm, en in de saunacabines zelf mag je helemaal niet praten.
Hm. Rustig, kalm en niet praten. Laat dat nou precies zijn waar kinderen goed in zijn. 😉
Voordat we de eerste cabine instapten drukken we ze nog op het hart: Niet praten binnen! (Mijn jongste, een beetje bezorgd: En als ik nou naar de wc moet? Ja, dan mag je iets zeggen.) Nog voor dat we goed en wel binnen zijn roept een Brabantse moeke op vol volume: “Oh wat leuk, gaan jullie lekker met papa en mama mee naar de sauna? Wat knap, dat jullie dat durven! Vind je het niet warm? Wat ontzettend leuk!” Dit is het begin van een monoloog van enkele minuten. Mijn kinderen zijn er helemaal stil van, dat is dan wel een voordeel. Maar na het vertrek van de moeke nemen mijn dochters het over: Zweet jij al? Ik zweet nog niet. Ik ga liggen. Nee, ik ga toch maar zitten. Waar komt de warmte vandaan? Waarom moet je op een handdoek zitten?
Daarna koud afdouchen. Geen succes. De dames willen nog net hun voeten afspoelen, maar dat vinden ze wel koud genoeg. Ze weigeren pertinent de stortdouche en het dompelbad. Tja, geef ze eens ongelijk!
De tweede saunaronde kiezen we een klanksauna, met muziek. In de hoop dat ze dan rustig naar de muziek gaan luisteren. Maar de vragen gaan gewoon door: Waar komt de muziek vandaan? Waarom is het hier minder warm?
Dan maar ontspannen op de waterbedden in de relaxruimte. Dat is weer een heel nieuw avontuur! Mijn oudste blijft herhalen: “Ik lig op water! Ik lig op water!” En mijn jongste roept er dwars doorheen: “Ik ben heel ontspannen, papa!” Gelukkig was de Brabantse moeke niet de enige praatgrage bezoeker en vielen mijn luidruchtige kinderen niet erg op.
Was het dan allemaal voor niets? Nee hoor, het voetenbad en het bubbelbad waren een groot succes. En het verwarmde buitenzwembad waar mijn jongste zich met een gelukzalige glimlach liet rondzwemmen op de rug van mijn man. Ze zag er inderdaad heel ontspannen uit.
