Meeloper

Ik las deze lijst met “posts from the most obnoxious moms with social media accounts“.

Sommige zijn echt obnoxious, andere vind ik eerlijk gezegd wel meevallen.

Maar dan Nummer 23: Dat is eng. Maar echt.

Persoonlijk heb ik liever een kind met een beetje persoonlijkheid dan een gedresseerd aapje. (Soms lijkt het misschien net of ik dat helemaal niet vind. Bijvoorbeeld op zo’n moment dat ik denk dat al het bloed al onder m’n nagels vandaan is gehaald, maar dat er dan toch nog meer blijkt te zitten. Maar diep diep van binnen (echt heel diep) geniet ik ook op zo’n moment van mijn kind met Karakter.)

Mijn schoonmoeder heeft mij wel eens dit verhaal verteld:

Toen mijn man een kleuter was liep zij een keer met hem in een winkel. Hij wilde iets. Zij zei nee. Ik weet de details niet precies, maar in ieder geval: hij wierp zich krijsend op de grond. Mijn schoonmoeder geneerde zich een beetje, maar toen kwam er een vrouw naar haar toe die zei: “Daar bent u toch zeker wel trots op? Dat wordt later nooit een meeloper.”

Dat is ook echt waar trouwens. Hij is geen meeloper.

Dus hoera voor alle kinderen die zich misdragen in het openbaar en hun ouders schaamteloos voor schut zetten. Jullie zijn fantastisch!