Opruim-uurtje

Wij Stadse Moeders laten ons graag inspireren door Marie Kondo, en dromen dan van serene stiltes in lege huizen. De werkelijkheid blijkt weerbarstig, zie onze eerdere stukjes Ballast en Pumps en natte tassen.

Ik pak het opruimen sinds kort anders aan. Tot nu toe deed ik op willekeurige momenten een paar losse dingen van de eindeloze to-do-lijst in mijn hoofd. Weinig bevredigend, want ik voelde me vervolgens continu slecht over alles wat ik niet had gedaan. Wat ik tegenwoordig doe is een bepaalde hoeveelheid tijd reserveren (meestal een uur) en die besteed ik volledig aan opruimen. Na dat uur ben ik dus sowieso klaar, en kan ik met een tevreden gevoel iets leuks gaan doen.

Het klinkt een beetje als vals spelen, maar hé, als het werkt dan werkt het. Mijn doelstelling bij het huishouden is sowieso nooit geweest om een smetteloos huis te hebben, maar om zonder schuldgevoelens op de bank te kunnen zitten.

Nog veel leuker is het als we met z’n vieren opruim-uurtje doen. Dit doen we namelijk als wedstrijd. De regels zijn expres vaag, en ze worden zeer inconsequent toegepast, maar ongeveer is het dit:

• iets opruimen: 1 punt
• iets in de vuilnisbak gooien: 2 punten
• iets schoonmaken: 2 punten
• speelgoed kiezen om naar de kringloopwinkel te brengen: 3 punten

En dan is het: muziek aan en een uur lang opruimen wat je opruimen kunt. Mijn jongste is fanatiek en zoekt graag de grenzen op van de puntentelling. “Als ik mijn bikini opruim, telt dat dan als twee punten?” “Als ik deze papiersnippers in de vuilnisbak gooi zijn dat dan 14 punten?” Mijn antwoord is dan altijd: Tuurlijk!

Mijn oudste maakt zich er niet druk om. Zij heeft al enige tijd geleden helemaal zelf bedacht dat orde in haar spullen ook orde in haar hoofd met zich meebrengt. Zij heeft dus geen extra aansporing nodig om mee te doen aan opruim-uurtje en ze hoeft ook niet te winnen.

Mijn man heeft het er moeilijker mee. Laatst was hij bijna het hele uur bezig met het ontdooien en schoonmaken van de vriezer. Daar kreeg hij maar 2 punten voor. Hij beklaagde zich erover dat dat niet eerlijk was en dat hij zo nooit kan winnen. Ik denk dan: volgens mij zijn er bij dit spel geen verliezers. En wij al zeker niet.

Na een uur opruimen is ons huis niet sereen en leeg, maar begaanbaar toch wel. En dan gaan we met z’n allen iets leuks doen.