Pippi vs Annika

Pippi Langkous is een voorbeeld voor veel vrouwen. Uitspraken als: ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.’ zijn natuurlijk ook enorm inspirerend. Ik denk daar vaak aan als ik iets ‘moet’ doen waarvan ik denk dat ik het niet kan. Ik zou heus wel een beetje meer als Pippi willen zijn.
Ik ben mijn kinderen momenteel voor aan het lezen uit Pippi Langkous. ‘Eindelijk!’ moet ik erbij zeggen. Ik probeer dat al jaren, maar zij zijn al jaren totaal niet geïnteresseerd. Tot mijn grote frustratie. Roald Dahl hoeven ze ook al niet. Terwijl ze allebei graag en veel lezen. Maar dan willen ze liever hun eigen boeken uitkiezen, heel raar. Maar Pippi dus. Op een gegeven moment verscheen hier in huis wel een luisterboek van Pippi in Taka-Tuka-land, voorgelezen door Dieuwertje Blok. En daar willen ze dus wel naar luisteren! Serieus, wat heeft Dieuwertje dat ik niet heb? (Don’t answer that..) Maar goed, ik dacht dus: mooi, ze vinden Pippi nu wel leuk, nu mag ik er ook uit voorlezen! Maar nee, want ‘mama, dat hebben we nu al vaak genoeg op cd gehoord!’. Grrrr…
Maar de cd is alleen Taka-Tuka-land dus na veel zeuren mag ik nu dan eindelijk de andere boeken van Pippi voorlezen. En ze vinden het hartstikke leuk.
Het zet mij ondertussen aan het denken. Want Pippi is natuurlijk een heel stoere tante. Fantasievol, gevat, brutaal, ondernemend. Ik ken veel meiden en vrouwen die best wat meer op haar mogen lijken. Maar eh.. lekker makkelijk als je bovenmenselijke fysieke kracht en een onuitputtelijke voorraad geld hebt! Ja, ik wil niet flauw doen. Maar zo kan ik het ook. Zij hééft simpelweg niks om bang voor te zijn.
Ik heb niet zo lang geleden mijn vaste baan opgezegd om helemaal als freelance schrijver en redacteur te gaan werken. Doodeng. Want ik heb geen tas met gouden tientjes. Nog steeds vliegt het me af en toe naar de keel dat ik niet meer verzekerd ben van een inkomen. Dan kan ik wel bewonderend naar Pippi kijken, maar het is toch lastig mijn leven met het hare te vergelijken.
Nee, dan Annika. Die alleen maar wordt afgeschilderd als het mutsige vriendinnetje waar Pippi extra brutaal en gevat tegen af kan steken. Ik heb net een verhaal voorgelezen, waarin Annika niet naar beneden durft te klimmen in een holle boom. Pas als ze ziet hoeveel plezier Pippi en Tommy hebben, verzamelt ze al haar moed en doet ze het toch. Kijk, dat is nog eens stoer! Pippi kan zich met haar sterke spieren overal uit redden, voor haar staat er eigenlijk niets op het spel. Maar voor Annika wel. En dan doet ze het toch, elke keer weer. Stoere meid.
Annika is vanaf nu mijn nieuwe voorbeeld! Als ik weer eens op een boomstam sta en niet naar de overkant durf… (Zie Stoer)