Roze

Zoon houdt van roze. Hij houdt heel veel van heel veel roze. Het is zijn aller aller liefste lievelingskleur. En het is ook de lievelingskleur van zijn kleutervrienden. Zijn kleutervriendin houdt absoluut niet van roze. Zij wil alleen maar blauw. En dat is precies hoe de kleuren gebruikt werden tot een jaar of tachtig geleden. Jongens kregen roze aan en meisjes blauw. Dat je het even weet. Sindsdien is de boel omgegooid en wordt ons brein gewassen door de producenten van babyspullen en vinden veel mensen roze echt niet kunnen voor jongens.

Als het om mijn zoon gaat hebben die mensen zich maar mooi aan te passen, want hij wil alles in het roze. In eerste instantie twijfelden wij nog even over het aanschaffen van roze kleren. Omdat we dachten dat het een tijdelijke bevlieging was en omdat we dus toch een beetje huiverig waren voor reacties van kinderen op school. Dus we begonnen met iets kleins: roze sokken. Zoon gelukkig, wij blij, alles prima. Daarna kreeg zoon van de dochter van Sonja een roze fietshelm. Zoon was dolblij en apetrots.

En toen dacht ik: kijk dat kind eens blij zijn. Wat is er nou leuker dan dat? Ik liet alle twijfel gaan. Zoon kreeg roze sloffen en een roze broek en koos onlangs een jas in alle kleuren van de regenboog. Op school zegt helemaal niemand iets van die roze broek. Ook niet in combinatie met zijn rode schoenen en knalrode trui. Kleuters vinden niet zo snel iets raar. Daar zouden veel mensen een voorbeeld aan kunnen nemen.

Soms zie ik mensen denken: “Die moeder heeft haar zoon een róze broek aangetrokken”. Ja dat heb ik gedaan ja. Hij is nou eenmaal nogal lui als het gaat om aankleden, dus daar help ik hem bij. Maar die kleur, daar koos hij helemaal zelf voor. Zoon wordt bij de bakker gevraagd of hij de fietshelm van zijn zus op heeft gezet. Hij geeft geen antwoord en kijkt de bakkersvrouw aan met een blik als: “Waar heb jij het in hemelsnaam over? Ik héb toch helemaal geen zus?”.

Sonja en ik maken samen grappen. Over dat dit wel erg slecht ouderschap is. Je zoon roze kleren aan doen? Kindermishandeling! Ik wil gewoon heel graag dat zoon homo wordt. Dat soort flauwigheid. Wij lachen. En ondertussen zijn er vast mensen die dat dus serieus denken.

Roze is maar een kleur. Van een kleur kun je blij worden. Maar je seksuele voorkeur, die komt niet van een kleur, die zit volgens mij al in je als je wordt geboren. In je blootje, met een (in zoon’s geval) lichtroze velletje. En die kleur stond hem toen ook al heel goed.